شرکت بازرگانی تجاری چرو

پدیده ای نوین: اولین آبمیوه گیری با چاقوی سرامیکی و دهانه بزرگ

• حداکثر عصاره گیری و سهولت در تمیز کردن دستگاه با استفاده از چاقوی سرامیکی.
• سرعت بالا در عملکرد با استفاده از موتور قدرتمند 1200 واتی و سه سرعته برای سبزجات و میوه های سفت
• آبمیوه گیری سریع و آسان با تعبیه لوله 84 میلیمتری نیاز به خرد کردن میوه ها را از بین می برد
• طراحی مناسب شیر و تعبیه سیستم DripStop موجب جلوگیری از ریختن قطرات آبمیوه شده و در نتیجه محل استفاده را تمیز نگه می دارد.
• 1.5 لیتر آبمیوه تنها در یک مرحله عصاره گیری.
• 
   

  MES3500

  عصاره گیر قدرتمنده با قابلیت عصاره گیری میوه های درسته بدون نیاز به خرد کردن آن ها : استفاده و تمیز کردن آسان و سریع

  • لوله بزرگ برای قراردادن میوه (سیب درسته) و سبزیجات-بدون نیاز به خرد کردن میوه
  • microsieve از جنس استیل ضد زنگ برای حداکثر عصاره گیری
  • طراحی مناسب شیر و تعبیه سیستم DripStop موجب جلوگیری از ریختن قطرات آبمیوه شده و در نتیجه محل استفاده را تمیز نگه می دارد.
  • بسیار ایمن: موتور تنها در زمانی که ابزار به درستی نصب شده باشند و درپوش در جای خود قرار گرفته باشد، کار می کند.
  • تنظیمات مفید با دو سرعت متفاوت بسته به جنس میوه (نرم/سفت)
  • 
     

    MCP72GPW

    طراحی توسط بوش: پیوند ظرافت و تازگی.

    • طراحی ویژه دستگاه آبمیوه گیری، آن را به دستگاهی منحصر به فرد درهر آشپزخانه بدل کرده است.
    • آبمیوه گیری فشاری مقرون به صرفه: شما می توانید بعد از آبمیوه گیری به راحتی آن را در پارچ شیشه ای مخصوص سرو کنید.
    • مقادیر کوچک و بزرگ: دو ویژگی مختلف برای آبمیوه گیری-برای مقادیر بالا به پارچ ریخته شده و برای مقادیر کم مستقیما درون محفظه آبمیوه گیری ریخته می شود.
    • شامل درپوش کارآمد: به آسانی درپوش را روی پارچ قرار داده و در یخچال بگذارید
    • سطوح پاکیزه و تمیز کردن آسان: بدون چکه کردن با استفاده ازسیستم یکپارچه DripStop. قطعات جداشدنی آبمیوه گیری، قابل شستشو در ماشین ظرفشویی هستند.
    • 
       

      MCP3500

      آبمیوه گیری با ابعاد کوچک به همراه مخزن جداشونده آبمیوه و تنظیمات جداگانه پالپ برای عصاره گیری بهتر

      • آبمیوه گیری فشاری با طراحی مخروطی شکل برای میوه های کوچک و بزرگ با قابلیت چرخش در جهت عقربه های ساعت و خلاف آن برای نهایت میزان عصاره گیری
      • تنظیمات پالپ برای کنترل مقدار پالپ در آبمیوه
      • ظرف آبمیوه با قابلیت جابه‏جایی دارای ترازو و ظرفیتی بالغ بر 800 ml
      • شستشوی آسان با قابلیت شستشو در ماشین ظرفشویی
      • نگهداری آسان با محفظه مخصوص سیم و کاور محافظ در برابر گرد وغبار

پردازنده‌ها

الان بهترین زمان برای ارتقای رایانه خود یا جمع کردن سیستم رایانه جدید با مناسب‌ترین قیمت است. برای مثال اتفاق مهمی که در فرآیند تکراری تغییر در سخت افزارهای بازی رخ داده، کنار رفتن پردازنده اینتل Core i5 2500k به نفع همردیف دیگرش k153507 بود. این تراشه از سری پردازنده‌های آیوی بریج است و بتازگی به‌عنوان گل سر سبد پردازنده‌های i5 اینتل معروف شده است. به این علت که بیشتر پردازنده‌های جدید i5 سری هزول اینتل برای سیستم‌های مخصوص بازی چنگی به دل نمی‌زنند، هنوز بهترین انتخاب پردازنده سری آیوی بریج فوق است. این پردازنده یک افزاینده (مالتی پلایر) با قفل باز دارد که می‌تواند ارتقای آن از راه دستکاری تنظیمات (اورکلاک کردن) را به‌صورتی باور نکردنی آسان کند. این پردازنده خیلی بیشتر از آنچه را که بازی‌های شما به آن نیاز دارند، ارائه می‌کند. اگر موضوع ارتقای سیستم مطرح باشد، ما به هیچ وجه به شما توصیه نمی‌کنیم سراغ پردازنده‌های Core i7 بروید؛ زیرا قابلیت ابر چند نخی (Hyperthreading) پردازنده‌های i7 که با تکیه بر این فناوری دو نخ (هسته پردازشی مجازی) را روی یک هسته پردازنده ایجاد می‌کنند، در اجرای بازی‌ها هیچ منفعتی برای سیستم ندارد. با این حال بسنده کردن به پردازنده Core i3 به‌‌دلیل مقدار کمی صرفه‌جویی را نیز کاری درست نمی‌دانیم.

مادربورد

اگر مادربورد شما از سری Z68 باشد، درخصوص ارتقا، اصلا خرید یک مادربورد براساس چیپ ست H77 یا مدل‌های جدیدتر را صلاح نمی‌دانیم. از آنجا که پردازنده‌های آیوی بریج با مادربوردهای قدیمی‌تر Z68 کار می‌کنند، مجهز بودن به این چیپ ست‌های جدید، ضرورتی ندارد، اما وقتی پای جمع کردن سیستم جدید در میان است و اختلاف قیمت دو فناوری مادربورد چندان زیاد نیست، رفتن به سراغ فناوری قدیمی کاری عاقلانه نبوده و خرید مادربورد H77 یا حتی مادربوردهایی با چیپ ست جدیدتر و حتی خرید پردازنده‌های سری هزول منطبق با آنها، کاری درست و قابل توجیه است.

چیپ ست جدید شکاف اتصال (اسلات) پی.سی.آی اکسپرس نگارش 3.0(PCI-Express) را مورد پشتیبانی قرار داده و بهره بردن یو.اس.بی 3.0 محلی از مزایای اصلی آن است.

کارت گرافیک

گرافیکی که شما برای بازی نیاز دارید باید قادر باشد بالاترین مقدار فریم ریت (نرخ قاب تصویر) را در ثانیه ارائه کند. برای کاربرانی که بودجه متوسطی دارند، بهترین انتخاب‌ها کارت گرافیک رادئون 7850HD شرکت AMD و کارت‌های جی فورس سری 660 شرکت انویدیاست. با این‌که گرافیک‌های سری 660 کمی گران‌تر هستند، اما به شما توصیه می‌کنیم این نوع کارت گرافیک را بخرید.

این کارت گرافیک حتی جی فورس Ti560 را که از آن گران‌تر هم هست براحتی از میدان خارج می‌کند و وقتی نوبت به (رزولوشن‌) بالا و کوک کردن ساز آنتی الایزینگ در رزولوشن 1080P می‌رسد، رادئون HD6970 شرکت ای.ام.دی نیز در برابر آن کم می‌آورد. اگر هم به‌دنبال یک گرافیک ارزان‌تر هستید، رادئون HD 6870s ای.ام.دی بخوبی از پس اجرای بازی ‌Battelfield3 در رزولوشن 1080P برمی‌آید. انتخاب گرافیک براساس مقدار حافظه آن اشتباه متداولی بین بیشتر بازی‌خورهاست. شما فقط موقعی باید نگران مقدار رم کارت گرافیک باشید که بخواهید با رزولوشن عظیمی (مثلا کار با سه عدد صفحه نمایش در حالت فراگیر یا استفاده از صفحه نمایش 4K) بازی کنید. پس اگر رزولوشن مورد نظر شما در حد 1920 در 1080 باشد، مقدار رم گرافیک زیاد مهم نیست. نکته مهم‌تر آن که باید مورد توجه قرار بگیرد، نوع حافظه گرافیک است. به خاطر داشته باشید که حافظه گرافیک نوع GDDR5 می‌تواند دو برابر حافظه GDDR3 با مقدار رم مساوی و نرخ سیکل ساعتش مشابه پهنای باند در اختیار ما بگذارد. پهنای باند حافظه یکی از گلوگاه‌های کارایی سیستم است که باید به آن توجه خاصی بشود. در انتخاب کارت‌های گرافیکی یک گیگابایت حافظه GDDR5 بر چهار گیگابایت حافظه GDDR3 مزیت دارد.

صفحه نمایش

صفحه نمایش یا مانیتور شما نیز عامل مهم و تعیین‌کننده‌ای است. با یک صفحه نمایش 1280 در 1080 پیکسل (فول اچ دی) اگر شما بودجه زیادی صرف یک سخت افزار گرافیک فوق پیشرفته کنید، مطمئن باشید پول خود را دور ریخته‌اید، اما اگر قصد داشته باشید سه صفحه نمایش فول اچ دی را همزمان با هم در حالت فراگیر (surround) به‌کار ببرید، یک گرافیک سطح متوسط برای بازی‌های مدرن 3D جواب نمی‌دهد.

نصب قطعات (جمع یا اسمبل کردن رایانه)

در نگاه اول شاید جمع کردن رایانه کار سختی به نظر بیاید، اما اگر بدرستی شیوه نصب قطعات را بدانید، اسمبل کردن رایانه کار بسیار آسانی است. (عکس‌هایی که ما در اینجا انتخاب کرده‌ایم مربوط به ارتقای یک رایانه قدیمی است و نصب قطعات در رایانه‌های جدید نیز به همان صورت است و هیچ تفاوتی ندارد)

قدم اول

رایانه را خاموش کرده،کلید پاور آن را نیز روی حالت خاموش می‌گذاریم و پس از آن تمام کابل‌ها و سیم‌های متصل به کیس را جدا می‌کنیم.

قدم دوم

پیچ‌های پشت کیس را باز کرده درپوش‌های پنل بغل کیس را جداکرده، کنار بگذارید و پیچ‌ها را در یک قوطی کوچک جمع کنید تا گم نشوند. روی فرش و موکت کار ارتقا و اسمبل را انجام ندهید، زیرا ممکن است الکتریسیته ساکن ایجاد شده در پرزهای موکت و قالی به قطعات الکترونیکی سخت‌افزار شما منتقل شده و به سخت‌افزارها صدمه وارد کند.

بهتر است این کار را روی یک میز انجام بدهید. اگر میز هم در دسترستان نبود، کیس را روی زمین بگذارید و قسمت فلزی یک پیچ‌گوشتی را به فلز کیس چسبانده و نوک پیچ‌گوشتی را به زمین تماس بدهید تا الکتریسیته ساکن آن تخلیه شود. پس از آن همین کار را با استفاده از پیچ‌گوشتی و یک تکه سیم در مورد مادربورد تکرار کرده و الکتریسیته ساکن آن را تخلیه کنید. حال کابل‌های پاور، درایو دیسک سخت (هارد دیسک) و گرداننده نوری (سی.دی یا دی.وی.دی رایتر) را از مادربورد قدیمی درآورده و قطع کنید. پیچ‌هایی را که مادربورد را روی شاسی کیس نگه‌داشته‌اند باز کرده، مادربورد قدیمی را با احتیاط و بدون این‌که انگشتانتان به قطعه‌های الکترونیکی برخورد کند، از لبه‌ها گرفته از داخل کیس درآورده روی یک میز چوبی بگذارید.

قدم سوم

مادربورد جدید را داخل کیس در جای مخصوصش قرار داده و محکم روی پایه‌های نصب شده در بدنه کیس پیچ کنید.

قدم چهارم

خیلی آرام و با دقت ماژول‌های RAM (حافظه رم) را داخل شکاف‌های اتصال حافظه (که معمولا در قسمت بالای مادربورد قرار دارند) وارد کنید و ضامن‌های پلاستیکی را در فرورفتگی کنار ماژول‌های حافظه بیندازید تا آنها را داخل اسلات‌ها محکم نگه‌دارد.

قدم پنجم

در این مرحله خیلی با دقت پردازنده را بردارید و دقیقا موازی روی سوکت نگه‌دارید. سپس نوک پایه‌هایش را با سوراخ‌های سوکت مخصوص آن روی مادربورد میزان کرده و پایه‌های سوزنی شکل را به‌ آرامی وارد سوراخ‌های سوکت کرده و خیلی آرام و یکنواخت پردازنده را داخل سوکت فشار دهید تا پایه‌ها داخل سوکت جا بیفتند. حالا فن خنک‌کننده پردازنده را روی پردازنده گذاشته، پایه‌هایش را جا انداخته و در جایش محکم کنید.

قدم ششم

در مورد کارت‌های گرافیک (کارت ویدئو) به‌دنبال یک شکاف پایانه که طول آن تقریبا به اندازه انگشت وسط دست شما و خیلی باریک است، بگردید. این نوع شکاف اتصال از نوع پایانه‌های اتصال پی.سی.آی اکسپرس (PCI-e) است. ضامن کوچک پلاستیکی این پایانه اتصال را به سمت بیرون کشیده و آن را خیلی آرام و با ملایمت کارت با قرار دادن انگشت شست و اشاره دستتان در دو طرف کارت گرافیک و با فشار یکنواخت، وارد شکاف اتصال کنید. توجه داشته باشید ضامن کوچک پلاستیکی پایانه با ورود کارت باید از بدنه پایانه دورتر قرار بگیرد. این نشان می‌دهد کارت جا افتاده و ضامن پلاستیکی آن را داخل شکاف قفل کرده و محکم نگه‌داشته است. برای جا انداختن کارت‌های گرافیک خیلی طویل شاید مجبور شوید از هر دو دستتان استفاده کنید. بعضی از کارت‌ها که GPU دوبل دارند دارای دو پایه اتصال بوده و دو عدد پایانه اتصال پی.سی.آی اکسپرس را اشغال می‌کنند. برای کارت‌های دیگری نظیر کارت صدا، شبکه و... دنبال شکاف‌های پایانه‌ای بگردید که یک مقدار از پی.سی.آی اکسپرس کوتاه‌تر و پهن‌تر بوده و ضامن کوچک نگهدارنده راندارند. این پایانه‌های اتصال که پی.سی.آی (PCI)نامیده می‌شوند، معمولا در مجاورت شکاف‌های اتصال پی.سی.آی اکسپرس قرار دارند. پس از جا انداختن کارت گرافیک در شکاف اتصال، باید قسمت فلزی خارجی آن را به کیس پیچ کرده و در جایش ثابت و محکم کنید.

قدم هفتم

به آرامی دیسک سخت را در محل کشو مانندی که داخل قاب جعبه مخصوص هارد تعبیه شده وارد کرده و با پیچ‌های کوچک مخصوصش از بیرون در جایش محکم پیچ کنید. حالا کابل برق را که از پاور سیستم می‌آید به هارد متصل کرده و سپس باتوجه به این‌که دیسک سخت شما از نوع ساتا یا آی.دی.ای باشد، کابل مخصوص را که از مادربورد آمده به پشت دیسک سخت متصل کنید. معمولا کابل اتصال پاور و داده درایو ساتا ظریف و باریک‌تر بوده و اتصال کارت مانند است. در صورتی که کابل آی.دی.ای پهن‌تر بوده و اتصال آن با سوکتش سوزنی است.

قدم هشتم

بدنه گرداننده (درایوهای) لوح فشرده سی.دی و دی.وی.دی مانند دیسک سخت، اما بزرگ‌تر هستند. نصب و پیچ کردن و اتصالات برق و داده به مادربورد آنها نیز درست مانند دیسک‌های سخت است.

قدم نهم

در این مرحله نوبت به اتصال کابل‌های برق کیس و مادربورد رسیده است. سیم‌های متصل‌کننده دکمه‌های روشن‌/‌خاموش، ری‌ست و ال.ای.دی نشان دهنده کار دیسک سخت را که موجب اتصال کیس به مادربورد است، طبق تصاویر دفترچه راهنمای همراه مادربورد به جای مخصوصشان روی مادربورد متصل کنید. حالا اتصال برق مادربورد و پردازنده را که از پاور می‌آید به سوکت‌های مخصوصشان روی مادربورد متصل کرده و مطمئن شوید محکم در سوکت مادربور جا افتاده‌اند.اتصالات شبکه، یو.اس.بی در پشت کیس کاملا مشخص است. اتصال PS2 ماوس همیشه به رنگ سبز و اتصال صفحه‌کلید رنگ بنفش دارد. اتصالات صدا هم با رنگ مشخص شده‌اند و براحتی می‌توانید فیش‌های اتصال همرنگ را در جای خودشان متصل کنید.

قدم دهم

اگر سیستم از هسته گرافیکی پردازنده سری Core استفاده کند (در صورتی که سیستم مخصوص بازی نباشد)، مادربورد شما حتما باید روی خودش دارای چیپ‌ست گرافیکی باشد که در این‌صورت اتصالات ویدئو روی خود مادربورد در پشت کیس دستگاه تعبیه است، اما سیستمی که کارت گرافیک مستقل دارد، اتصال صفحه نمایش (VGA,DVI,HDMI) به درگاه اتصال مخصوص آن روی خود کارت گرافیک که از پشت رایانه بیرون زده، متصل می‌شود.

در پایان، در‌های کیس را بسته و در جای ثابتش زیر میز مخصوص رایانه قرار ‌دهید. سپس کابل برق و ماوس و صفحه کلید، بلندگو یا هدست و صفحه نمایش را به پشت کیس متصل کنید. حال با اتصال کابل برق سیستم به پریز برق، دستگاه را روشن کرده و نصب سیستم عامل و نرم‌افزارها و بازی‌ها را شروع کنید.

نکته: قیمت‌های ارائه شده قطعات، بهای تقریبی آنهاست و با توجه به وجود فاصله زمانی بین نگارش مطلب و چاپ و انتشار آن و با توجه به نوسانات قیمت قطعات رایانه در بازار، ممکن است این ارقام دچار تغییر شود. (ضمیمه کلیک)

پردازنده‌ها

الان بهترین زمان برای ارتقای رایانه خود یا جمع کردن سیستم رایانه جدید با مناسب‌ترین قیمت است. برای مثال اتفاق مهمی که در فرآیند تکراری تغییر در سخت افزارهای بازی رخ داده، کنار رفتن پردازنده اینتل Core i5 2500k به نفع همردیف دیگرش k153507 بود. این تراشه از سری پردازنده‌های آیوی بریج است و بتازگی به‌عنوان گل سر سبد پردازنده‌های i5 اینتل معروف شده است. به این علت که بیشتر پردازنده‌های جدید i5 سری هزول اینتل برای سیستم‌های مخصوص بازی چنگی به دل نمی‌زنند، هنوز بهترین انتخاب پردازنده سری آیوی بریج فوق است. این پردازنده یک افزاینده (مالتی پلایر) با قفل باز دارد که می‌تواند ارتقای آن از راه دستکاری تنظیمات (اورکلاک کردن) را به‌صورتی باور نکردنی آسان کند. این پردازنده خیلی بیشتر از آنچه را که بازی‌های شما به آن نیاز دارند، ارائه می‌کند. اگر موضوع ارتقای سیستم مطرح باشد، ما به هیچ وجه به شما توصیه نمی‌کنیم سراغ پردازنده‌های Core i7 بروید؛ زیرا قابلیت ابر چند نخی (Hyperthreading) پردازنده‌های i7 که با تکیه بر این فناوری دو نخ (هسته پردازشی مجازی) را روی یک هسته پردازنده ایجاد می‌کنند، در اجرای بازی‌ها هیچ منفعتی برای سیستم ندارد. با این حال بسنده کردن به پردازنده Core i3 به‌‌دلیل مقدار کمی صرفه‌جویی را نیز کاری درست نمی‌دانیم.

مادربورد

اگر مادربورد شما از سری Z68 باشد، درخصوص ارتقا، اصلا خرید یک مادربورد براساس چیپ ست H77 یا مدل‌های جدیدتر را صلاح نمی‌دانیم. از آنجا که پردازنده‌های آیوی بریج با مادربوردهای قدیمی‌تر Z68 کار می‌کنند، مجهز بودن به این چیپ ست‌های جدید، ضرورتی ندارد، اما وقتی پای جمع کردن سیستم جدید در میان است و اختلاف قیمت دو فناوری مادربورد چندان زیاد نیست، رفتن به سراغ فناوری قدیمی کاری عاقلانه نبوده و خرید مادربورد H77 یا حتی مادربوردهایی با چیپ ست جدیدتر و حتی خرید پردازنده‌های سری هزول منطبق با آنها، کاری درست و قابل توجیه است.

چیپ ست جدید شکاف اتصال (اسلات) پی.سی.آی اکسپرس نگارش 3.0(PCI-Express) را مورد پشتیبانی قرار داده و بهره بردن یو.اس.بی 3.0 محلی از مزایای اصلی آن است.

کارت گرافیک

گرافیکی که شما برای بازی نیاز دارید باید قادر باشد بالاترین مقدار فریم ریت (نرخ قاب تصویر) را در ثانیه ارائه کند. برای کاربرانی که بودجه متوسطی دارند، بهترین انتخاب‌ها کارت گرافیک رادئون 7850HD شرکت AMD و کارت‌های جی فورس سری 660 شرکت انویدیاست. با این‌که گرافیک‌های سری 660 کمی گران‌تر هستند، اما به شما توصیه می‌کنیم این نوع کارت گرافیک را بخرید.

این کارت گرافیک حتی جی فورس Ti560 را که از آن گران‌تر هم هست براحتی از میدان خارج می‌کند و وقتی نوبت به (رزولوشن‌) بالا و کوک کردن ساز آنتی الایزینگ در رزولوشن 1080P می‌رسد، رادئون HD6970 شرکت ای.ام.دی نیز در برابر آن کم می‌آورد. اگر هم به‌دنبال یک گرافیک ارزان‌تر هستید، رادئون HD 6870s ای.ام.دی بخوبی از پس اجرای بازی ‌Battelfield3 در رزولوشن 1080P برمی‌آید. انتخاب گرافیک براساس مقدار حافظه آن اشتباه متداولی بین بیشتر بازی‌خورهاست. شما فقط موقعی باید نگران مقدار رم کارت گرافیک باشید که بخواهید با رزولوشن عظیمی (مثلا کار با سه عدد صفحه نمایش در حالت فراگیر یا استفاده از صفحه نمایش 4K) بازی کنید. پس اگر رزولوشن مورد نظر شما در حد 1920 در 1080 باشد، مقدار رم گرافیک زیاد مهم نیست. نکته مهم‌تر آن که باید مورد توجه قرار بگیرد، نوع حافظه گرافیک است. به خاطر داشته باشید که حافظه گرافیک نوع GDDR5 می‌تواند دو برابر حافظه GDDR3 با مقدار رم مساوی و نرخ سیکل ساعتش مشابه پهنای باند در اختیار ما بگذارد. پهنای باند حافظه یکی از گلوگاه‌های کارایی سیستم است که باید به آن توجه خاصی بشود. در انتخاب کارت‌های گرافیکی یک گیگابایت حافظه GDDR5 بر چهار گیگابایت حافظه GDDR3 مزیت دارد.

صفحه نمایش

صفحه نمایش یا مانیتور شما نیز عامل مهم و تعیین‌کننده‌ای است. با یک صفحه نمایش 1280 در 1080 پیکسل (فول اچ دی) اگر شما بودجه زیادی صرف یک سخت افزار گرافیک فوق پیشرفته کنید، مطمئن باشید پول خود را دور ریخته‌اید، اما اگر قصد داشته باشید سه صفحه نمایش فول اچ دی را همزمان با هم در حالت فراگیر (surround) به‌کار ببرید، یک گرافیک سطح متوسط برای بازی‌های مدرن 3D جواب نمی‌دهد.

نصب قطعات (جمع یا اسمبل کردن رایانه)

در نگاه اول شاید جمع کردن رایانه کار سختی به نظر بیاید، اما اگر بدرستی شیوه نصب قطعات را بدانید، اسمبل کردن رایانه کار بسیار آسانی است. (عکس‌هایی که ما در اینجا انتخاب کرده‌ایم مربوط به ارتقای یک رایانه قدیمی است و نصب قطعات در رایانه‌های جدید نیز به همان صورت است و هیچ تفاوتی ندارد)

قدم اول

رایانه را خاموش کرده،کلید پاور آن را نیز روی حالت خاموش می‌گذاریم و پس از آن تمام کابل‌ها و سیم‌های متصل به کیس را جدا می‌کنیم.

قدم دوم

پیچ‌های پشت کیس را باز کرده درپوش‌های پنل بغل کیس را جداکرده، کنار بگذارید و پیچ‌ها را در یک قوطی کوچک جمع کنید تا گم نشوند. روی فرش و موکت کار ارتقا و اسمبل را انجام ندهید، زیرا ممکن است الکتریسیته ساکن ایجاد شده در پرزهای موکت و قالی به قطعات الکترونیکی سخت‌افزار شما منتقل شده و به سخت‌افزارها صدمه وارد کند.

بهتر است این کار را روی یک میز انجام بدهید. اگر میز هم در دسترستان نبود، کیس را روی زمین بگذارید و قسمت فلزی یک پیچ‌گوشتی را به فلز کیس چسبانده و نوک پیچ‌گوشتی را به زمین تماس بدهید تا الکتریسیته ساکن آن تخلیه شود. پس از آن همین کار را با استفاده از پیچ‌گوشتی و یک تکه سیم در مورد مادربورد تکرار کرده و الکتریسیته ساکن آن را تخلیه کنید. حال کابل‌های پاور، درایو دیسک سخت (هارد دیسک) و گرداننده نوری (سی.دی یا دی.وی.دی رایتر) را از مادربورد قدیمی درآورده و قطع کنید. پیچ‌هایی را که مادربورد را روی شاسی کیس نگه‌داشته‌اند باز کرده، مادربورد قدیمی را با احتیاط و بدون این‌که انگشتانتان به قطعه‌های الکترونیکی برخورد کند، از لبه‌ها گرفته از داخل کیس درآورده روی یک میز چوبی بگذارید.

قدم سوم

مادربورد جدید را داخل کیس در جای مخصوصش قرار داده و محکم روی پایه‌های نصب شده در بدنه کیس پیچ کنید.

قدم چهارم

خیلی آرام و با دقت ماژول‌های RAM (حافظه رم) را داخل شکاف‌های اتصال حافظه (که معمولا در قسمت بالای مادربورد قرار دارند) وارد کنید و ضامن‌های پلاستیکی را در فرورفتگی کنار ماژول‌های حافظه بیندازید تا آنها را داخل اسلات‌ها محکم نگه‌دارد.

قدم پنجم

در این مرحله خیلی با دقت پردازنده را بردارید و دقیقا موازی روی سوکت نگه‌دارید. سپس نوک پایه‌هایش را با سوراخ‌های سوکت مخصوص آن روی مادربورد میزان کرده و پایه‌های سوزنی شکل را به‌ آرامی وارد سوراخ‌های سوکت کرده و خیلی آرام و یکنواخت پردازنده را داخل سوکت فشار دهید تا پایه‌ها داخل سوکت جا بیفتند. حالا فن خنک‌کننده پردازنده را روی پردازنده گذاشته، پایه‌هایش را جا انداخته و در جایش محکم کنید.

قدم ششم

در مورد کارت‌های گرافیک (کارت ویدئو) به‌دنبال یک شکاف پایانه که طول آن تقریبا به اندازه انگشت وسط دست شما و خیلی باریک است، بگردید. این نوع شکاف اتصال از نوع پایانه‌های اتصال پی.سی.آی اکسپرس (PCI-e) است. ضامن کوچک پلاستیکی این پایانه اتصال را به سمت بیرون کشیده و آن را خیلی آرام و با ملایمت کارت با قرار دادن انگشت شست و اشاره دستتان در دو طرف کارت گرافیک و با فشار یکنواخت، وارد شکاف اتصال کنید. توجه داشته باشید ضامن کوچک پلاستیکی پایانه با ورود کارت باید از بدنه پایانه دورتر قرار بگیرد. این نشان می‌دهد کارت جا افتاده و ضامن پلاستیکی آن را داخل شکاف قفل کرده و محکم نگه‌داشته است. برای جا انداختن کارت‌های گرافیک خیلی طویل شاید مجبور شوید از هر دو دستتان استفاده کنید. بعضی از کارت‌ها که GPU دوبل دارند دارای دو پایه اتصال بوده و دو عدد پایانه اتصال پی.سی.آی اکسپرس را اشغال می‌کنند. برای کارت‌های دیگری نظیر کارت صدا، شبکه و... دنبال شکاف‌های پایانه‌ای بگردید که یک مقدار از پی.سی.آی اکسپرس کوتاه‌تر و پهن‌تر بوده و ضامن کوچک نگهدارنده راندارند. این پایانه‌های اتصال که پی.سی.آی (PCI)نامیده می‌شوند، معمولا در مجاورت شکاف‌های اتصال پی.سی.آی اکسپرس قرار دارند. پس از جا انداختن کارت گرافیک در شکاف اتصال، باید قسمت فلزی خارجی آن را به کیس پیچ کرده و در جایش ثابت و محکم کنید.

قدم هفتم

به آرامی دیسک سخت را در محل کشو مانندی که داخل قاب جعبه مخصوص هارد تعبیه شده وارد کرده و با پیچ‌های کوچک مخصوصش از بیرون در جایش محکم پیچ کنید. حالا کابل برق را که از پاور سیستم می‌آید به هارد متصل کرده و سپس باتوجه به این‌که دیسک سخت شما از نوع ساتا یا آی.دی.ای باشد، کابل مخصوص را که از مادربورد آمده به پشت دیسک سخت متصل کنید. معمولا کابل اتصال پاور و داده درایو ساتا ظریف و باریک‌تر بوده و اتصال کارت مانند است. در صورتی که کابل آی.دی.ای پهن‌تر بوده و اتصال آن با سوکتش سوزنی است.

قدم هشتم

بدنه گرداننده (درایوهای) لوح فشرده سی.دی و دی.وی.دی مانند دیسک سخت، اما بزرگ‌تر هستند. نصب و پیچ کردن و اتصالات برق و داده به مادربورد آنها نیز درست مانند دیسک‌های سخت است.

قدم نهم

در این مرحله نوبت به اتصال کابل‌های برق کیس و مادربورد رسیده است. سیم‌های متصل‌کننده دکمه‌های روشن‌/‌خاموش، ری‌ست و ال.ای.دی نشان دهنده کار دیسک سخت را که موجب اتصال کیس به مادربورد است، طبق تصاویر دفترچه راهنمای همراه مادربورد به جای مخصوصشان روی مادربورد متصل کنید. حالا اتصال برق مادربورد و پردازنده را که از پاور می‌آید به سوکت‌های مخصوصشان روی مادربورد متصل کرده و مطمئن شوید محکم در سوکت مادربور جا افتاده‌اند.اتصالات شبکه، یو.اس.بی در پشت کیس کاملا مشخص است. اتصال PS2 ماوس همیشه به رنگ سبز و اتصال صفحه‌کلید رنگ بنفش دارد. اتصالات صدا هم با رنگ مشخص شده‌اند و براحتی می‌توانید فیش‌های اتصال همرنگ را در جای خودشان متصل کنید.

قدم دهم

اگر سیستم از هسته گرافیکی پردازنده سری Core استفاده کند (در صورتی که سیستم مخصوص بازی نباشد)، مادربورد شما حتما باید روی خودش دارای چیپ‌ست گرافیکی باشد که در این‌صورت اتصالات ویدئو روی خود مادربورد در پشت کیس دستگاه تعبیه است، اما سیستمی که کارت گرافیک مستقل دارد، اتصال صفحه نمایش (VGA,DVI,HDMI) به درگاه اتصال مخصوص آن روی خود کارت گرافیک که از پشت رایانه بیرون زده، متصل می‌شود.

در پایان، در‌های کیس را بسته و در جای ثابتش زیر میز مخصوص رایانه قرار ‌دهید. سپس کابل برق و ماوس و صفحه کلید، بلندگو یا هدست و صفحه نمایش را به پشت کیس متصل کنید. حال با اتصال کابل برق سیستم به پریز برق، دستگاه را روشن کرده و نصب سیستم عامل و نرم‌افزارها و بازی‌ها را شروع کنید.

نکته: قیمت‌های ارائه شده قطعات، بهای تقریبی آنهاست و با توجه به وجود فاصله زمانی بین نگارش مطلب و چاپ و انتشار آن و با توجه به نوسانات قیمت قطعات رایانه در بازار، ممکن است این ارقام دچار تغییر شود. (ضمیمه کلیک)

۱- درمان با لیمو

ماهیت اسیدی لیمو، از جمله عوامل اصلی سفت شدن پوست و بستن منافذ باز آن می باشد. به کمک یک قاشق غذاخوری آب لیمو و ۲ عدد سفیده تخم مرغ، یک ماسک صورت شگفت انگیز تهیه کنید. این ماسک را به مدت ۱۰ دقیقه روی پوست خود بگذارید و سپس صورت خود را با آب ولرم بشویید.

۲- بخور دادن:

در ظرفی آب را به جوش آورید  و زمانی که آب جوش آمد، ظرف را از روی اجاق بردارید. سپس سبزی های تازه و معطری مانند نعناع، بابونه و یا رزماری را داخل آن بریزید. صورت خود را بخوبی بشویید و سپس یک حوله روی سر خود بیاندازید و بالای ظرف حاوی آب جوشیده و سبزیجات معطر به مدت ۳ تا ۵ دقیقه بایستید.

۳- یخ

یکی از آسان ترین روش های بستن منافذ باز پوست، استفاده از یخ می باشد. تکه ای یخ را داخل یک پنبه آرایشی گذاشته و آن را روی پوست خود به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه بکشید.

۴- گلاب:

گلاب یکی از بهترین محصولات طبیعی مراقبت از پوست و استفاده از آن، از بهترین روش های بستن منافذ باز پوست محسوب می گردد.

۵- کرم ضد آفتاب:

کرم های ضد آفتاب ، پوست شما را در برابر صدمات نور آفتاب حفاظت می کنند. آفتاب، از علل اصلی ایجاد منافذ باز پوست است. از کرم های ضد آفتاب مناسب پوست که فاقد چربی هم باشند، استفاده کنید.

۶- تونر:

روزانه به کمک تونرها، پوست خود را پاک نمایید. بقایای صابون، پوست مرده و همچنین باقی مانده آرایش؛ از جمله عوامل اصلی ایجاد منافذ باز پوست محسوب می گردند که تونرها، آنها را کاملا پاک می کنند و از بین می برند. بنابراین، حتما روزانه از تونرها استفاده کنید.